Gośćmi specjalnymi Wirtualnego kuligu będą

 

Monika Witkowska – podróżniczka (odwiedziła ponad 180 krajów, głównie samodzielnie), żeglarka (w rejsach morskich i oceanicznych przepłynęła ponad 30 tys. mil morskich), himalaistka (zdobyła Manaslu, Lhotse, Mount Everest i Koronę Ziemi), jeździ na nartach, nurkuje, zajmuje się sportami powietrznymi, pisze książki, przewodniki, artykuły, prowadzi prelekcje i wykłady motywacyjne. Niezwykłe przygody, niezwykłe osiągnięcia, niezwykła pasja życia. Kim jest Monika? „Jestem normalna. Mieszkam w bloku, pracuję, mam swoje kłopoty, a i kompleksy też :), no ale robię wszystko, aby swoje życie przeżyć ciekawie”…..

i nie żałować tego czego nie zrobiła. Dlatego odwiązuje liny, opuszcza bezpieczną przystań, łapie w żagle pomyślne wiatry i podróżuje, śni, odkrywa świat.

Jedzie w kuligu by zarażać radością, optymizmem i wiarą w zdobywanie własnych Everstów!

fot. Barbara Popiel

Jacek Pałkiewicz – eksplorator, reporter, niestrudzony globtroter, ikona w świecie podróżników, człowiek legenda. Dobrowolny rozbitek, który samotnie pokonał Atlantyk, weteran Sahary i Syberii, twórca survivalu w Europie, odkrywca źródeł Amazonki. Szkolił menedżerów i brygady specjalne, komandosów i kosmonautów, oficer „tanich bander” i pracownik kopalni diamentów, kierownik wielu międzynarodowych wypraw, obrońca planety, organizator centrum pomocy humanitarnej we Włoszech. Autor wielu publikacji i filmów dokumentalnych. Odznaczony przez papieża Benedykta XVI „za wybitny dorobek w promocji człowieka i zaangażowanie w pracę charytatywną oraz edukacyjno-wychowawczą„. Wyjątkowy i wielowymiarowy o niezłomnej sile charakteru i woli. Motto życiowe: „Życie daje każdemu tyle, ile sam ma odwagę sobie wziąć, a ja nie zamierzam zrezygnować z niczego, co mi się należy”.

Jedzie w naszym kuligu, bo czynienie dobra uważa za powinność każdego człowieka.

fot. Małgorzata Frąc / Agencja Gazeta

cyt za: https://wyborcza.pl

Krzysztof Materna – aktor, reżyser, producent radiowy, konferansjer i satyryk. Współautor słynnych programów satyrycznych „Za chwilę dalszy ciąg programu” i „MdM”, w których wraz z Wojciechem Mannem stworzyli kultowy duet telewizyjny. Miłośnik golfa i tenisa. Uwielbia piłkę nożną, Warlikowskiego i nie ma nic przeciwko temu, żeby dobrze się bawić w gronie używającym wyłącznie small talku. Wspólny mianownik dla wielu światów. Wychowany w szacunku do mistrzów, od nich uczył się wrażliwości i refleksji. Uwielbia jeździć samotnie samochodem i wymyślać na przykład felietony. Zawsze ważne były dla niego poezja, świetny język i piosenki. Dyrektor Teatru Bagatela w Krakowie. Prowadzi audycję „Strumień Zdumień” w Radiu Nowy Świat. Szczerze zaleca terapię śmiechem, bo „śmiech to zdrowie, lecz najwyższym stopniem wtajemniczenia jest poczucie humoru na własny temat, czyli dystans do samego siebie”

Jedzie w naszym kuligu, bo warto też w życiu dawać, a nie tylko brać.

fot. Barbara Popiel

Tomasz Raczek – krytyk filmowy, sekretarz literacki, oficer rozrywkowy, wicedyrektor i dyrektor, redaktor, starszy redaktor i redaktor naczelny, cukiernik, kelner, publicysta, prezenter, konferansjer, komentator, właściciel wydawnictwa, publicysta, autor wielu książek, programów telewizyjnych i radiowych, odtwórca ról w popularnych serialach. Człowiek orkiestra, wyzbył się lęku przed tym co może go spotkać, bo w każdej sytuacji można sobie poradzić. Założyciel „Latarnika”, który marzył o zamieszkaniu w latarni, by codziennie zapalając światło pomagać statkom w nawigacji. Wyjątkowy rozmówca i słuchacz. Szerzej rozpoznawalny stał się dzięki cyklowi telewizyjnemu „Perły z lamusa” emitowanemu w latach 1990–2000, w którym wraz z Zygmuntem Kałużyńskim recenzował najbardziej znane dzieła kinematografii. Obecnie prowadzi „Wideorecenzje”, autorski kanał na You Tube i audycję „Raczek Movie” w Radiu Nowy Świat. Ważna rada: „Zawsze jest szansa, by odnaleźć się w życiu, również zawodowym, tylko warto codziennie mieć świadomość tego, kim się jest i wytyczać sobie cel, przypominając sobie o nim na każdym kroku.”

Jedzie w naszym kuligu, bo nawet najbardziej zajęta osoba na świcie powinna zauważyć drugiego człowieka.